Het eerste voorzitterschap van de Raad is altijd een onzeker feest. Men moet zich niet alleen als volwaardig EU lid gedragen. Men moet ook het moreel kompas van de Unie zijn en diplomatieke wonderen verrichten om vooruitgang te boeken op de politieke agenda van de Raad van Ministers. Roemenië is ronduit slecht toegerust voor deze taak. Het is weliswaar een middelgrote lidstaat, met een omvangrijk ambtelijk apparaat en - als enige Oost-Europese lidstaat - goede banden met Frankrijk. Maar het is tevens een van de armste lidstaten en de overheid heeft een slechte reputatie. Roemenië is nog steeds geen lid van de Schengenzone en een toetreding tot de eurozone is ook toekomstmuziek. Erger nog: economische ontwikkeling en democratisering hebben sinds de toetreding weinig vooruitgang geboekt. De rechtstaat staat zelfs onder druk. Roemenen demonstreren massaal tegen corrupte politici en hoge ambtenaren. Velen hopen dat het voorzitterschap de aanleiding zal zijn voor grote verbeteringen.
De Roemenen krijgen ongetwijfeld ook te maken met de grote uitdagingen waar de EU voor staat. De grootmachten zijn kritischer dan ooit – President Trump voorop. De inhoud van Brexit is vlak voor de officiële deadline (29 maart) nog altijd niet bekend. Er komen stevige onderhandelingen over de benoemingen voor diverse topposities (voorzitters van de Commissie en de Europese Raad, Hoge Vertegenwoordiger, President van de Europese Centrale Bank). Bij de Europese verkiezingen in mei worden grote politieke verschuivingen verwacht. De Roemenen mogen hun borst natmaken.
Virginie Mamadouh