De hoogste bestuurspositie werd nu met overmacht gewonnen door Rechts, tweede werd de kandidaat van Links en de 5 Sterrenbeweging werd kansloos derde. De kandidaat van de samenwerkende Rechtse partijen won op de vleugels van een sterk groeiende Lega (de partij van Salvini). Zelf kwam hij uit een kleine afsplitsing van Berlusconi’s beweging. De bestuursmacht verschoof in 2019 van Links naar Rechts. De 5 Sterrenbeweging hield ongeveer dezelfde steun als in 2014. Van de twee partijen die landelijk regeren sinds 2018 won de Lega en verloor de 5 Sterrenbeweging, beide aanzienlijk.
Direct luidde de reactie uit kamp-Salvini dat er landelijk niets veranderde. Maar veel goed zal het de band tussen beide regeringspartners niet doen. In voortdurende onderlinge knokpartijen blijven ze elkaar nog steeds vasthouden. Deze oefening op de evenwichtsbalk gaat gepaard met geschillen over de externe betrekkingen. Aanvankelijke gezamenlijke aanmoediging van de Franse gele vesten veranderde in meningsverschil toen de Lega een draai maakte. Rond Venezuela (waar migranten van Italiaanse herkomst wonen) wil de 5 Sterrenbeweging elke bemoeienis van de EU uitsluiten terwijl de Lega zich op dit punt niet te ver van het EU-gevoel wil verwijderen. Tot nu toe overheerst het Sterrenstandpunt.
Voor de Salvini lonkt een steeds dominantere positie in de Italiaanse politiek als vertegenwoordiger van al wat Rechts is. In de EU-politiek kan dit ook gevolgen hebben voor de verhoudingen met de diverse nationalistische bondgenoten en voor het verloop van zijn botsing met Macron. Hoe Salvini die metamorfose van totale oproerkraaier naar volkse vader des vaderlands gaat volbrengen, is een spektakelstuk voor het komende seizoen.
Herman van der Wusten