Wat is eigenlijk een campagne? Is het een geheel van min of meer op elkaar betrokken politieke activiteiten in aanloop naar een verkiezingsdag, of zijn het de activiteiten van een bepaalde partij richting haar eigen uitslag? Het kan allebei.
Met nog drie weken te gaan leverde een enkele dag een totaaloverzicht van de campagne(s) op. In Florence op het Europees Universitair Instituut discussieerden op 2 mei vier Spitzenkandidaten tijdens hun jaarlijkse, grote conferentie. Het ging er levendig aan toe en ze hadden het voor een belangrijk deel over de vorming van een Europees leger. Men kon het zien als onderdeel van een Europees debat waarbij onderlinge verschillen en overeenkomsten in beeld moesten komen.
Eerder op de dag bracht Salvini een bezoek aan Orbán als onderdeel van een reeks ontmoetingen van eurosceptische leiders aan elkaar. Daarbij wordt afgetast hoe men tot gezamenlijke Europese fractievorming kan komen. Tevens stralen zij uit dat dat zeker gaat lukken. Met veel mediageweld bracht men per helicopter een bezoek aan de Hongaars-Servische grens. Daar zagen we grimmige beelden: hoge hekken, een verharde weg erachter, wachttorens (Salvini mocht er een beklimmen) en bewakingseenheden voorzien van een hond met muilkorf (die Salvini voorzichtig mocht aaien).
Kortom, vier politici in campagnes als onderdeel van een Europese campagne en twee politici in campagnes als onderdeel van een andere Europese campagne. De enige poging tot verbinding was de oproep van Orbán aan de EVP om) te gaan samenwerken met de echte nationalisten (de eurosceptici) in plaats van met de ‘linksen’. Spitzenkandidaat Weber reageerde met de stellige bewering dat Orbán’s oproep aan dovemansoren gericht was.
Van discussie over beleid was geen sprake. Terwijl er toch wel een gemeenschappelijk probleem aan beide Europese campagnes ten grondslag ligt: over welke grenzen gaat het hier eigenlijk, en hoe moeten die - al dan niet met gewapende macht - beveiligd worden? Daarop geeft nog geen enkele campagne het antwoord.
Herman van der Wusten