Op 7 mei liet David Lidington, plaatsvervanger van premier Theresa May, weten dat de Britse regering nog geen akkoord heeft bereikt. De Europese verkiezingen gaan definitief door, ook in het Verenigd Koninkrijk.
May liet weten dit te betreuren en te hopen dat er vóór de eerste zitting van het Europese Parlement genoeg draagvlak voor een akkoord bereikt kan worden, zodat de gekozenen niet als Europarlementariërs benoemd hoeven te worden.
7 mei was ook de laatste dag dat Britse kiezers zich konden aanmelden. Dat kan nogal wat betekenis hebben, omdat het VK miljoenen jongeren en andere politiek ongeïnteresseerden telde die nog niet geregistreerd waren, en dus geen stembiljet zouden ontvangen. Er is druk campagne gevoerd om deze mensen te overtuigen dat ze zich alsnog moesten registreren. Het resultaat van deze inspanning is vooralsnog onbekend.
Nigel Farage, de voormalige leider van UKIP stond in ieder geval al lang in de startblokken. Met zijn nieuwe partij Brexit Party doet hij op 23 mei mee. Bij een persconferentie dezelfde middag formuleerde hij zijn voornaamste eis : als de partij het grootste wordt – en alle opiniepeilingen wijzen daarop – dan wil hij deelnemen aan de Brexit-onderhandelingen. Politiek handig om nog meer stemmen te winnen maar hoe dat uitgevoerd zou moeten worden is raadselachtig: de partij heeft namelijk geen stem in het Lagerhuis.
Dit belooft een nog langere en moeizamere weg naar de Brexit te worden. Om maar te zwijgen over de ontwrichting bij de start van de nieuwe termijn van het Europees Parlement en de Europese Commissie als de Britten er - nog steeds in afwachting van hun verdere status - in gaan zitten.
Virginie Mamadouh